در این مطلب از مجله علمی استار بورس نور از پشت سیاهچاله برای اولین بار تشخیص داده شد بار دیگر حق با انیشتین است را قرار دادیم .
نور از پشت سیاهچاله برای اولین بار تشخیص داده شد بار دیگر حق با انیشتین است
گام بعدی برای محققان مطالعه دقیق چگونگی خم شدن نور در اطراف سیاهچالهها و بررسی راههایی است که تاجهای سیاهچاله فلاشهای درخشان پرتو ایکس را منتشر میکنند.
دانشمندان برای اولین بار پژواک نور را از ناحیه ای در پشت سیاهچاله مشاهده کردند
اخترشناسان برای اولین بار نوری را که از پشت سیاهچاله میآید شناسایی کردهاند که بار دیگر حق البرت انیشتین را ثابت میکند.
محققان در حال مطالعه پرتوهای ایکس بودند که از یک سیاهچاله بسیار پرجرم در مرکز کهکشان مارپیچی، Zwicky 1، در فاصله 800 میلیون سال نوری از ما بیرون میآید، که این پدیده غیرمنتظره را کشف کردند.
علاوه بر پرتوهای پرتو ایکسی که از جلوی سیاهچاله انتظار میرفت، تعدادی «پژواک نور» نیز از منبعی کشف شد که محققان در ابتدا نتوانستند آنها را شناسایی کنند و یافتههای خود را در ۲۸ جولای در مجله نیچر منتشر کردند. .
تاب برداشتن فضا-زمان به نور اجازه داد تا در اطراف سیاهچاله حرکت کند
تاب برداشتن فضا-زمان
چیزی که عجیبتر است این است که انفجارهای نوری عجیب کوچک بودند و بعداً مشاهده شدند و رنگهای آنها با آنچه که از جلوی سیاهچاله دیده میشد متفاوت بود.محققان به زودی متوجه شدند که پژواکها از پشت سیاهچاله بزرگ میآمدند. که – بر اساس نظریه نسبیت انیشتین – انحراف فضا-زمان است و به نور اجازه می دهد تا در اطراف سیاهچاله حرکت کند.
دن ویلکینز، دانشمند پژوهشی در موسسه اخترفیزیک و کیهان شناسی Kavli در دانشگاه استنفورد، در بیانیه ای که در وب سایت EurekAlert در 28 ماه گذشته منتشر شد، گفت: “هر نوری که وارد سیاهچاله شود، دوباره بیرون نمی آید. بنابراین ما نباید قادر به دیدن آن باشیم.” هر چیزی فراتر از یک سیاهچاله.”
وی افزود: “دلیلی که ما می توانیم آن را ببینیم این است که سیاهچاله فضا را خم می کند، نور را خم می کند و میدان های مغناطیسی را به دور خود می پیچد.”
تئوری نسبیت عام توضیح می دهد که چگونه اجسام عظیم می توانند تار و پود جهان را به نام فضا-زمان بپیچانند.اینشتین کشف کرد که گرانش توسط یک نیروی نامرئی ایجاد نمی شود، بلکه صرفاً تجربه ما از انحنا و پیچش فضا-زمان در جهان است. حضور ماده و انرژی
این فضای منحنی به نوبه خود قوانینی را برای چگونگی حرکت انرژی و ماده تعیین می کند، و اگرچه نور در یک خط مستقیم حرکت می کند، نوری که از یک منطقه بسیار منحنی از فضازمان عبور می کند – مانند فضای اطراف یک سیاهچاله – همچنین در یک منحنی حرکت می کند. در این حالت از پشت به جلو. .
این اولین بار نیست که ستاره شناسان نور پراکنده سیاهچاله را مشاهده می کنند
سرندیپیتی و مطالعه بیشتر
این اولین بار نیست که ستاره شناسان نور پراکنده سیاهچاله ای را مشاهده می کنند – به نام عدسی گرانشی – اما این اولین بار است که پژواک نور را از ناحیه ای پشت سیاهچاله می بینند.
اخترشناسان در ابتدا قصد تایید نظریه انیشتین در سال 1915 را نداشتند، اما در عوض امیدوار بودند که از تلسکوپ های فضایی XMM-نیوتن آژانس فضایی اروپا و تلسکوپ های فضایی NuSTAR ناسا (ناسا) برای مشاهده نور ساطع شده از ابر ذرات فوق داغی که خارج از سیاهی شکل می گیرد استفاده کنند. نقطه بدون بازگشت سوراخ یا «افق رویداد».
برای اینکه بفهمیم چه اتفاقی افتاده، میگوییم که ابر فوقگرم – یا تاج – در اطراف سیاهچاله میپیچد و وقتی درون آن میافتد گرم میشود، زیرا دمای تاج میتواند به میلیونها درجه برسد – به گفته محققان – که ابر سیاهچاله را میچرخاند. ذرات به پلاسمای مغناطیسی تبدیل می شوند که در آن الکترون ها از اتم های آن استخراج می شوند.
تصویر سه بعدی از تار ایجاد شده توسط یک سیاهچاله
چرخش سیاهچاله باعث می شود که میدان مغناطیسی ترکیبی پلاسمای تاجی در بالای سیاهچاله قوس شود و در نهایت منفجر شود و در نتیجه اشعه ایکس از تاج پرتاب شود.
ویلکینز، دانشمند محقق، میگوید: «این میدان مغناطیسی که بسته میشود و سپس در نزدیکی سیاهچاله منفجر میشود، همه چیز اطراف آن را گرم میکند و این الکترونهای پرانرژی را تولید میکند که سپس پرتوهای ایکس تولید میکنند.»
اکنون که محققان این مشاهدات را انجام دادهاند، گامهای بعدی آنها مطالعه دقیق چگونگی خمش نور در اطراف سیاهچالهها و بررسی راههایی است که تاجهای سیاهچاله از پرتوهای پرتو ایکس پرتاب میشوند.